გმირობის განდიდების, ბრძოლის ველზე საბჭოთა სამხედროების და ოფიცრების შეუდარებელი ვაჟკაცობის ფონზე, ფრონტის უკანა ხაზზე მცხოვრები საბჭოთა ადამიანების ერთგულება და ისტორიაში უპრეცედენტო თავგანწირული შრომა ჩრდილქვეშ რჩებოდა,- განაცხადა გლობალიზაციის პრობლემების კვლევის ხელმძღვანელმა, რუსეთის სოციალურ მეცნიერებათა აკადემიის აკადემიკოსმა და საქართველოს საზოგადოებრივ-პოლიტიკური მოღვაწე ალექსანდრე ჭაჭიამ, ასტანაში გამართულ საერთაშორისო ფორუმზე “ერთობით მოპოვებული დიდებული გამარჯვება: ვაჟკაცური წინა ხაზი – ძლიერი ზურგი” – სიტყვით გამოსვლისას.
“ამ გმირული შრომის გარეშე გამარჯვება არ იქნებოდა… ჰიტლერის, გერმანული გენერალიტეტის და საერთოდ, მთელი მსოფლიოსთვის ყველაზე დიდი სიურპრიზი, რაც ასევე ომის მსვლელობასაც განსაზღვრავდა, იყო სამრეწველო საწარმოების, საინჟინრო-ტექნიკური და მუშათა კადრების ევაკუაციის თავისი მასშტაბებით გრანდიოზული, ისტორიაში ანალოგის არ მქონე გრანდიოზული ოპერაციები ურალში, დასავლეთ ციმბირში, შუა აზიაში და ასევე სამხედრო ქარხნების ორგანიზებული და გასაჩერებელი მუშაობა”, – დასძინა მან.
პოლიტოლოგის თქმით, არსებობს მოსაზრება, რომ ქარხნის მოწყობილობა, დანადგარები და პერსონალი “ტრიალ მინდორზე მუშაობდა და ღია ცის ქვეშ იწყებოდა ტანკების და თვითმფრინავების გაშვება”, მაგრამ ეს ასე არ იყო და ჯერ კიდევ ომამდე, 1939-1940 წლებში, “ევაკუირებული დიდი საწარმოებისთვის დაახლოებით 200 მოედანი, გზები, ელექტროგადამცემი ხაზები მომზადდა და საცხოვრებელი შენობები აშენდა”. საბჭოთა კავშირის ხელმძღვანელობამ იცოდა, რომ ომი ხანგრძლივი და მძიმე იქნებოდა, რასაც ტერიტორიების დაკარგვაც მოჰყვებოდა. ამიტომ ამ ყველაფრისთვის ემზადებოდა, ამბობს ექსპერტი.
“მეორე მსოფლიო ომის მსვლელობამ სსრკ-ს და მისი ხალხის წინააღმდეგ ევროპულ პოლიტიკურ და ინტელექტუალურ წრეებში, შემდეგ კი გებელსის უწყების და ნაცისტური პროპაგანდის მიერ წლების განმავლობაში გავრცელებული ბოროტი, ცილისმწამებლური მითები დამაჯერებლად გაფანტა”, – განაცხადა ალექსანდრე ჭაჭიამ.
აკადემიკოსის თქმით, მაშინდელი პროპაგანდის გამოძახილი დღესაც გაისმის, არა მხოლოდ დასავლური ქვეყნების, არამედ ზოგიერთი პოსტსაბჭოთა სახელმწიფოების საინფორმაციო ველზე. “მაშინ საბჭოთა კავშირის მოსახლეობაზე ამბობდნენ, რომ ისინი ველური ბარბაროსები, ჩამორჩენილები, ზარმაცები და არაშრომისუნარიანი აზიატები არიან, რომლებიც არ არიან შექმნილები შემოქმედებითი შრომისთვის და არ შეუძლიათ გერმანიის სამხედრო-ტექნიკურ ძალას აღუდგნენ წინ”, – თქვა აკადემიკოსმა თავის გამოსვლაში.
“განა ჩვენმა საბჭოთა ხალხმა ფანტასტიკურად მოკლე დროში არ შექმნა და გააძლიერა სამხედრო ტექნიკის ყველა სახეობის საწარმოები, რომლებიც ხარისხით და რაოდენობით ბევრად აღემატებოდა მაღალკვალიფიცირებული ევროპელების მიერ შექმნილ ნიმუშებს. განა ჩვენმა ხალხმა, ფაშისტების მიერ გაუკაცრიელებულ ადგილებში, ომში მილიონობით შრომისუნარიანი ახალგაზრდა ადამიანის დაკარგვის მიუხედავად, არ აღადგინა ორწელიწად-ნახევარში ეკონომიკა და 1949 წლისთვის ბირთვული სახელმწიფო შექმნა”, – დასძინა ჭაჭიამ.
მისივე თქმით, მსოფლიო ისტორიაში “ხალხის ეფექტიანი შრომის” მსგავსი მაგალითები არ არსებობს. “საბჭოთა ხალხზე ამბობდნენ, რომ ისინი თავისუფლების მოყვარული ევროპელებისგან განსხვავებით, თავიანთი ბუნებით მონური მორჩილების ადამიანები არიან, რომლებსაც ორგანიზებული წინააღმდეგობის გაწევა არ შეუძლიათ და რომელთა დამორჩილება ძლიერი არმიისთვის ძალიან ადვილი იქნებაო”.
“მაგრამ მრავალრიცხოვანი არმიის და შესანიშნავი შეიარაღების მქონე ევროპელი ქვეყნები არ დანებდნენ დამპყრობელს და თავიანთი ეკონომიკები ფაშისტური ჰიტლერის სამსახურში ჩააყენეს. განა მრავალეროვნული საბჭოთა ხალხი არ აღმოჩნდა დედამიწაზე თავისუფლების ყველაზე მეტად მოყვარე, რომელმაც უთვალავი მსხვერპლის ფასად დაიცვა თავისი ღირსება, თავისუფლება და დამოუკიდებლობა”, – განაცხადა პოლიტოლოგმა.
გარდა ამისა, ჭაჭიამ ისაუბრა იმაზეც, რომ საბჭოთა ხალხმა გაფანტა დასავლური მიტევებაც იმის შესახებ, რომ სსრკ-ს შეძლებული სამხედრო ხელმძღვანელობა არ ჰყავდა და რომ „გუშინდელი მუშები და გლეხები წინააღმდეგობას ვერ გაუწევდნენ გერმანელ მარშალებს და ფელდმარშალებს. მაგრამ აღმოჩნდა, რომ საბჭოთა მთავარსარდლობამ – გენერალ პანფილოვდან დაწყებული სტალინის გენერალსიმუსით დამთავრებული – ყველა სფეროში უმაღლესი პროფესიონალიზმი და კომპეტენტურობის უმაღლესი დონე გამოავლინეს.
“ჰიტლერელები ამბობდნენ, რომ არავითარი სსრკ და ერთიანი საბჭოთა ხალხი არ არსებობდა, რომ სსრკ -ხალხთა ციხეა. საკმარისია გარედან უბიძგო და ქვეყანა დაიშლება, ხალხიც ერთმანეთს ზურგს შეაქცევს. უფრო მეტიც, ეგონათ, ყაზახეთის, შუა აზიის და კავკასიის ხალხები რუსების დახოცვის დაეხმარებოდნენ. მაგრამ სწორედ ყაზახეთმა, შუა აზიის და კავკასიის რესპუბლიკებმა მილიონობით ევაკუირებული რუსი, ძირითადად ქალები და ბავშვები მშობლიურივით მიიღეს და მათ პური და სითბო გაუნაწილეს. აი, ასეთები იყვნენ ჩვენი მამები და პაპები – სხვადასხვა ეროვნების წარმომადგენლები, მაგრამ ერთ ხალხად გაერთიანებულები, რომლებმაც სწორედ ამ გაერთიანებით შეძლეს მსოფლიო ბოროტების დამარცხება და კაცობრიობის დაღუპვისგან გადარჩენა”, – დასძინა ალექსანდრე ჭაჭიამ.
დღეს არსებობენ ძალები, რომლებსაც სურთ, რომ იმ გმირების მემკვიდრეებმა დაივიწყონ თავიანთი წინაპრების საქმეები, უარი თქვან მათზე, მათი სახელები ტალახში ამოსვარონ და უარყონ მათი მცნებები, მიაჩნია პოლიტოლოგს და ამბობს, რომ მსგავსი პოლიტიკის არსი იმაში მდგომარეობს, რომ ეს ერები ერთმანეთს გადაემტერონ, შეიძულონ და დახოცონ.
“მაგრამ სისხლი, რომელიც ჩვენმა მამა-პაპამ ერთად დაღვარეს, ჩვენი სიცოცხლის და მომავლის შესანარჩუნებლად, ჩვენს ხალხებს შორის სამართლიანობის, სიყვარულის და ძმობისკენ მოგვიწოდებს”, – დასძინა ალექსანდრე ჭაჭიამ თავის დასკვნით სიტყვაში და იქ შეკრებილებს დიდებული დღესასწაული – გამარჯვების დღე მიულოცა.
მასალა მოამზადა Dalma News-ის ქართულმა რედაქციამ
