პოლიტიკური პარტია “საქართველოს პატრიოტთა ალიანსი” ის პოლიტიკური ძალაა, რომელიც ყოფილი სახელისუფლებო პარტია “ერთიანი ნაციონალური მოძრაობისა” და მისი ლიდერების შეურიგებელი მოწინააღმდეგეა. 2016 წლის საპარლამენტო არჩევნების შედეგად “პატრიოტთა ალიანსი”, რამდენიმე ლიდერის სახით, ქვეყნის საკანონმდებლო ორგანოშიც არის წარმოდგენილი. მათი მხრიდან ხშირად ისმის სახელისუფლებო პარტია “ქართული ოცნების” კრიტიკაც. 2020 წელს საქართველოში მორიგი საპარლამენტო არჩევნები უნდა ჩატარდეს. ქართველმა პატრიოტებმა თავიანთი ელექტორატის მობილიზებაზე ზრუნვა უკვე დაიწყეს.
15 ივნისს ისინი მასშტაბური აქციისთვის ემზადებიან, მანამდე კი, თბილისის ცენტრში, თავისუფლების მოედანზე, ყოველდღიურ საინფორმაციო შეკრებებს მართავენ და მხარდამჭერებს მათი გეგმების შესახებ ინფორმაციას, პირადად აწვდიან. Dalma News-ს “პატრიოტთა ალიანსის” ერთ-ერთი ლიდერი, პარლამენტის წევრი ადა მარშანია ესაუბრა.
– როგორ შეაფასებთ საქართველოს რეგიონულ პოლიტიკას?
– ჩვენ არანაირად არ გვაკმაყოფილებს პოლიტიკა, რომელიც დღეს ქვეყანაში ხორციელდება. ამის შესახებ არაერთხელ განვაცხადეთ. ვითარება ყოველდღიურად უარესობისკენ მიდის. შესაცვლელია მიდგომები, გასააზრებელია პოლიტიკა, რაც სამწუხაროდ, არ კეთდება. კარგია, რომ ჩვენ არ ვერევით ყარაბაღის კონფლიქტში, ეს აბსოლუტურად სწორია, მაგრამ ეს “ქართული ოცნების” ხელისუფლების გადაწყვეტილება არ არის, უბრალოდ ამ პოლიტიკას განაგრძობენ. მეზობლების მიმართ, რაც გვაწუხებს ჩვენ, ეს არის, ჩვენი საზღვრების დიდი ხნის განმავლობაში დაურეგულირებელი საკითხი.
ამ თემაზე იყო საუბარი ბაქოში, ორი ქვეყნის პრეზიდენტების შეხვედრაზე, სადაც საქართველოს პრეზიდენტმა, სალომე ზურაბიშვილმა ძალიან ლამაზად და დიპლომატიურად დააყენა ეს საკითხი, მას არ უხსენებია კონკრეტული საზღვარი, იგივე დავით გარეჯთან მიმართებით. მან თქვა, რომ დამოუკიდებელ სახელმწიფოებს შორის სახელმწიფო საზღვრის საკითხი მოგვარებული უნდა იყოს. რომ ეს არის აბსოლუტურად ლოგიკური და ბუნებრივი რამ. მან ეს თქვა კეთილგანწყობით.
აზერბაიჯანის პრეზიდენტ ალიევის მხრიდან პასუხი იყო შესაბამისი. მან თქვა, რომ მართლაც სირცხვილია, ასეთ ორ კარგ მეზობელს შორის, 28 წლის განმავლობაში ვერ მოგვარებულა ეს პრობლემა. მან ასევე, თქვა, რომ სპეციალურ კომისიას მისცემს განკარგულებას, რათა დაჩქარდეს ამ საკითხის გადაწყვეტა. მისაღები, ნორმალური, ადეკვატური განცხადებები გაკეთდა ორივე ქვეყნების პრეზიდენტების მხრიდან. ჩვენ აზერბაიჯანთან სერიოზული სავაჭრო ურთიერთობები გვაქვს. სხვათა შორის, მიმაჩნია, რომ ამ ურთიერთობების კიდევ უფრო დიდი პოტენციალი გვაქვს, ვიდრე ამას ვიყენებთ. ბატონ ალიევს ძალიან სერიოზული გეგმები აქვს ამ საკითხთან დაკავშირებით.
– საქართველო-აზერბაიჯანის ურთიერთობებში ახალი ეტაპი იწყება?
– დიახ, სწორედ ამას ვამბობ. ყველა დარგში, სფეროში და მიმართულებით უნდა ვმუშაობდეთ. საქართველოს პრეზიდენტთან შეხვედრისას ალიევი შეეხო ენერგეტიკის სფეროს და ისეთ საკითხებს, სადაც ერთობლივი ინტერესი გვაქვს, მაგრამ პოტენციალი სრულად არ არის ათვისებული. იმიტომ, რომ გასააზრებელი გვაქვს სამეზობლო პოლიტიკა. საერთოდ გაგვაჩნია კი სტრატეგია, რომელიმე მიმართულებაში? არა! ზოგი მიმართულება ტრადიციულად გრძელდება, ზოგს კი ვერ გაიგებ, როგორ ვითარდება – ქაოსურად და იმპულსურად.
– რაც შეეხება სომხეთს?
– უპირველესი ჩვენი პრობლემა აქაც საზღვრებია. აქაც გვაქვს იმის პოტენციალი, რომ სავაჭრო-ეკონომიკური თანამშრომლობა ამ ქვეყანასთან, კიდევ უფრო გაძლიერდეს. სომხები ყოველთვის ცხოვრობდნენ აფხაზეთში და მათთან კარგი ურთიერთობა გვქონდა. მე არ მახსოვს კონფლიქტი ყოფით დონეზეც. ძალიან მშრომელი ხალხია, ეკონომიკურად კარგად ცხოვრობდნენ, მაგრამ კონფლიქტის ცხელი ხაზის დასრულების შემდეგ, იქ ძალიან არასახარბიელო პროცესები დაიწყო. მიმაჩნია, რომ ამ თემებზე მოგვიწევს საუბარი, თუმცა, საეჭვოა ეს ამ ხელისუფლების პირობებში მოხდეს. “ქართულ ოცნებას” ეს საჭიროდ არც კი მიაჩნია.
ჩვენი მეზობლები არიან, ასევე, ჩრდილოკავკასიელი ხალხები. ეს ტერიტორია რუსეთის ფედერაციის შემადგენლობაშია, მაგრამ ამ ხალხებთან ძველი, ტრადიციული ურთიერთობები გვაქვს. მიმაჩნია, რომ ეს ტრადიციები, რომლებიც ჩვენმა წინაპრებმა დაამყარეს, გასაგრძელებელია. ჯერ კიდევ საბჭოთა პერიოდის ბოლო ხანებში, თბილისი ჩრდილოკავკასიის ცენტრად ითვლებოდა. აქ ჩამოდიოდნენ, სწავლობდნენ, მოღვაწეობდნენ. ძალიან ძლიერი სამეცნიერო წრეები არსებობდა. ძალიან ბევრმა აქ დაიცვა დისერტაციები. ეს ხალხი დღემდე გახსნილია ურთიერთობებისთვის. სამეზობლო – რეგიონულ პოლიტიკაზე საერთოდ ცალკე სახელმწიფო სტრუქტურა უნდა მუშაობდეს. საქართველოს ძალიან ბევრი მოქალაქე ჩრდილოკავკასიელებთან დღემდე ინარჩუნებს კონტაქტებს.
– თურქეთი…
– ამ ქვეყანას ჩვენს სტრატეგიულ პარტნიორად მოვიხსენიებთ. საბჭოთა კავშირის დაშლის შემდეგ, თურქეთი იყო ჩვენი უპირველესი სავაჭრო პარტნიორი, რომელმაც დახმარების ხელი გამოგვიწოდა. 50 მილიონიანი, პირველი სერიოზული ტრანში გამოგვიყვეს, ძალიან შეღავათიანი პირობებით, 10 წლის ვადით. მაგრამ ის ფული ისეთ ბიზნესმენებს შორის დარიგდა, რომლებსაც თანხა დღემდე არ დაუბრუნებიათ. სამაგიეროდ თავიანთი ბიზნესები აიწყეს. არადა გარანტად პარლამენტი ჩადგა. ეს იყო თურქული მხარის მოთხოვნა. ბევრჯერ დაგვეხმარა აშშ-ც, მძიმე წლები გვქონდა. დამკვიდრდა ტრადიცია, რომ მოდიოდა სერიოზული ტრანში, პარლამენტი უდგებოდა გარანტად, მაგრამ ვის აძლევდნენ ამ თანხებს, დეპუტატებს ნორმალურად არ გვეუბნებოდნენ. მაშინ ეს გავაპროტესტე. “მშობლიური ბიზნესმენების” წვრილი ფენა შეიქმნა და დღემდე გრძელდება ეს მანკიერი ტრადიცია. ამიტომ „პატრიოტთა ალიანსმა“ ეს სტრატეგიულ საკითხად დააყენა. არაყაირათიანად იხარჯება ბიუჯეტი. სამხედრო სფეროსთვის 900 მლნ ლარი, ძალიან დიდი ფულია. საქართველოს სიძლიერე იმაში კი არ იქნება, რაღაც მითიურ შეიარაღებას თუ შევიძენთ, რომელიც არ გვჭირდება. ფული უნდა მივმართოთ საშუალო ფენის შექმნაზე. გაძლიერდეს მცირე ბიზნესი. ყველა ადამიანი სახელმწიფო სტრუქტურაში ვერ იმუშავებს და არც უნდა მუშაობდეს. მოქალაქეებს უნდა ჰქონდეთ თანაბარი პირობები ბიზნესისთვის. კარგი იდეები უნდა ფინანსდებოდეს.
– როგორ ესახება საქართველოს ეფექტიანი სამეზობლო პოლიტიკა “პატრიოტთა ალიანსს”?
– ეს ჩვენი, ერთ-ერთი სტრატეგიული თემაა. 27 მაისიდან პერმანენტული შეხვედრები გვაქვს მოსახლეობასთან, რომ ავუხსნათ რა არის საქართველოსთვის კარგი. სამეზობლო პოლიტიკა არ ნიშნავს მარტო პოლიტიკას რუსეთის მიმართ. ჩვენი ხედვა რეგიონისთვისაც კარგი იქნება და ქვეყნისთვისაც.
– პრეზიდენტის განცხადებას იმასთან დაკავშირებით, რომ საქართველოში არ უნდა არსებობდეს აშშ-ს სამხედრო ბაზები, კრიტიკა მოჰყვა. როგორია თქვენი პარტიის პოზიცია?
– ქალბატონი პრეზიდენტის განცხადებები უპატიოსნოდ შუქდება ბევრი საინფორმაციო სააგენტოს მიერ. ეს არის იმის მაჩვენებელი თუ რა დღეშია ჩვენი მასმედია. ქალბატონმა პრეზიდენტმა ბრძანა, რომ არც ერთი ქვეყნის ბაზა არ უნდა იყოს საქართველოში. მისი განცხადება ნორმალური და ადეკვატურია, რომელსაც ჩვენ გულითადად ვუერთდებით. მას არ უთქვამს მხოლოდ აშშ-ს ბაზაო. პრეზიდენტის განცხადებების დამახინჯებით გაშუქება არის მტრობა ქვეყნისთვის. ბოლოს და ბოლოს პრეზიდენტია. მისი განცხადებები მეზობლებსაც ესმით. ეს ჩემთვის არის, კიდევ ერთი მკაფიო მაგალითი იმისა, თუ ჩვენი მასმედიის ბევრი წარმომადგენელი, როგორ არაპატიოსნად იქცევა.
– აშშ-ს ბაზა არ უნდა განთავსდეს რუსეთიდან საფრთხის გამო თუ საქართველოს გეოპოლიტიკური მდებარეობის გათვალისწინებით?
– ორივე შემთხვევაში. ზოგადად ასეთი ხედვა უნდა ჰქონდეს ჩვენს ხელისუფლებას. ამაზეც თქვა ზურაბიშვილმა, რომ არ არის საჭირო რუსეთის პროვოცირება.
– საქართველო-რუსეთის ურთიერთობის დარეგულირების რესურსს ხედავთ?
– ეს მხოლოდ და მხოლოდ არის მოლაპარაკება, კონტაქტები, საუბრები. ეს არის დღეს ჩვენი ძირითადი გზავნილი, მცირე ნდობის აღდგენა. პირველად რომ მივდიოდით მოსკოვში, იცით რა განცდა გვქონდა? ნეტავ, იმ პირველ შეხვედრაზე, რომელზეც დაგვთანხმდნენ, მოვილაპარაკოთ, რომ მეორე შეხვედრა შედგესო. წარმოიდგინეთ, რა მძიმე მდგომარეობაშია ჩვენი ურთიერთობები. სასტარტო პირობებიდან რომ იწყებ ურთიერთობების თავიდან აწყობას, გასაგებია რა ისტორია გვაქვს და რა ურთიერთობაში ვართ. ვიცით ეს ყველაფერი, ამის გამოც, უნდა დავარეგულიროთ ურთიერთობები რუსეთთან. ხომ არ უნდა ჩავიქნიოთ ხელი ჩვენს მიწა-წყალზე?! იქ ყველა ერთნაირად როდი ფიქრობს. არიან ადამიანები, რომლებსაც მიაჩნიათ, რომ საქართველო რა დღეშიც არის, ეს მან დაიმსახურა და უფრო უარესიც ეკუთვნის. ამ პოზიციის უკან ძალიან ჭკვიანი რუსები დგანან, რომლებსაც ჩვენი იქ ჩასვლა არ მოეწონათ. უნდა ვიბრძოლოთ ჩვენი ლობისთვის. არის ამ ორი მიმართულებით ჭიდილი. მოსკოვში არ არის განწყობა, რომ რა კარგია, ქართველები ჩამოვიდნენ.
– 2012 წელს, “ქართული ოცნების” ერთ-ერთი დაპირება რუსეთთან დიალოგის დაწყებაც იყო. თქვენი შეფასების, რა გაკეთდა ამ მიმართულებით?
– “ოცნებამ” არაერთხელ უღალატა თავის ამომრჩეველს, ყველა საკითხში. პირველი, სამართლიანობის აღდგენა. მოჰყავთ პროკურორები, რომლებიც გვიყვებიან, თუ რამდენ ხალხს დაუბრუნეს ქონება, რამდენი დაიჭირეს. ამას ხალხი არ დაიჯერებს, რადგან “ნაციონალური მოძრაობის” ლიდერებს ისევ პარლამენტში ხედავენ. უამრავი განცხადება განუხილველია. რამდენჯერ უნდა დავრწმუნდეთ იმაში, რომ “ოცნებას” აწყობს და უნდა, რომ მისი ოპოზიცია ნაციონალები იყვნენ. უვარგისია ხელისუფლება, რომელსაც უნდა, რომ “ნაციონალური მოძრაობის” ტიპის პოლიტიკური პარტია იყოს მისი ოპოზიცია.
– 2020 წლის არჩევნები მოდის, “პატრიოტთა ალიანსმა” რამდენჯერმე დაარწმუნა ხელისუფლება თავისი მხარდამჭერების სიმრავლეში. განიხილება, თუ არა ალიანსი მესამე პოლიტიკურ ძალად?
– ჩვენ ფართო საზოგადოებასთან ერთად ვაკორექტირებთ ჩვენს სტრატეგიულ მიზნებსა და ამოცანებს. პირველ რიგში საზოგადოებასთან მუდმივ კონტაქტში ვარ, უშუალო ურთიერთობა გვაქვს. ჩვენ, ჩვენი მოსახლეობის ამოცანებისა და პრობლემის მიხედვით მოვიქცევით და მოსახლეობამ თავად ჩათვალოს პირველი ძალა ვართ, თუ მესამე. ან, რატომ არიან ნაციონალები მეორე ძალა, ვერ გავიგე? საერთოდ, არც ერთი ძალა არ უნდა იყვნენ ეგენი.
– თქვენი პარტიის გაფართოებულ შემადგენლობას ხედავთ მომავალ პარლამენტში?
– თუ არჩევნები მაქსიმალურად წესიერად და ობიექტურად ჩატარდება, ყველა ლოგიკითა და ანალიზით, ჩვენ გაფართოებული შემადგენლობით უნდა მოვიდეთ პარლამენტში. ყოველ ჩვენს მოწოდებაზე უამრავი ადამიანი გამოდის ქუჩაში. ხალხს თუ არ უნდა გამოსვლა, რამდენიც უნდა მოუწოდო, მაინც ვერ მიიღებ შედეგს. პატიოსანი ადამიანისთვის პარლამენტში მუშაობა ბრძოლას ჰგავს. ეს ძალიან მძიმე სამუშაოა.
– ქართულ პოლიტიკაში ქალები სათანადოდ არიან წარმოდგენილები?
– საქართველოს ქალებში ძალიან დიდი პოტენციალია. არ ეწყინოთ მამაკაცებს, მაგრამ ეს ასეა. სამწუხაროდ საქართველოში პოლიტიკა მაინც კაცების საქმეა. ბევრი ქალია დღეს პოლიტიკაში, მაგრამ ჩემთვის მთავარია პოლიტიკაში გადაწყვეტილების მიღების მომენტი. საქართველოში არიან ქალები, რომლებსაც შეუძლიათ აბსოლუტური მეტოქეობა გაუწიონ კაც კოლეგებს – ჭკუით, ანალიზის უნარით, საკითხისადმი მიდგომით. ასეთ ქალებს საქართველოში, არ უშვებენ პოლიტიკაში. ძალიან მძიმე და საპასუხისმგებლო გადაწყვეტილებები ქალისა და კაცის ჭკუის კონსენსუსით უნდა მიიღებოდეს. კაცი სხვანაირად ფიქრობს ქვეყანაზე, ქალი სხვანაირად, ამიტომ მათი ხედვა ერთად უნდა იყოს. ადვილი არ არის ქვეყნისთვის მაქსიმალურად კარგი გადაწყვეტილებების მიღება. ყველაზე მძიმე არის ქვეყნის მართვა. პოლიტიკოსი მწარედ ადეკვატური უნდა იყო, შენს ქვეყანას რომ გამოადგე.
– ჩვენ პირველი ქალი პრეზიდენტი გვყავს…
– მომწონს ჩვენი ქვეყნის პრეზიდენტი. ის ქარიზმატულია. ხშირად მაქვს მასთან კონტაქტი და ჩემს მოსაზრებებს ღიად ვუზიარებ, მას ეს მოწონს. მასთან პატიოსანი ურთიერთობები ძნელი არ არის. ერთმანეთს ძალიან კარგად ვუგებთ. პრეზიდენტი დარწმუნებულია იმაში, რომ მე თუ მას რამე შევუქე ან მხარი დავუჭირე, ეს ნამდვილად ასეა.
– ის თავისუფალია “ოცნების” გავლენისგან?
– ბოლომდე მაინც ვერ იქნება თავისუფალი. არ მომეწონა, მან ხელი რომ მოაწერა მოსამართლეების შესახებ ამ უვარგის კანონს. დარწმუნებული ვარ, არც მას მოსწონს ეს კანონი, მაგრამ, იძულებულია კომპრომისებზე წავიდეს.
ესაუბრა შორენა პაპაშვილი
